The Red Dragon Race
Geplaatst: 27 jul 2004 19:47
Dit verhaal is gesloten, in het vervolg The Red Dragon Race II: het parallelle universum gaan de avonturen van The Red Dragon verder.
Geen herbergier, moderator of Admin is aansprakelijk voor spel-, grammatica- en/of andere fouten in dit verhaal.
Geen herbergier, moderator of Admin is aansprakelijk voor spel-, grammatica- en/of andere fouten in dit verhaal.
Het nieuwsbericht Flitste voorbij op de tv die boven de bar in de Red Dragon Pub hing.
"Zeer juist, vanavond gaat de Parrallel Universe race van start. De twee teams, Red Dragon Racers en Dark Divine Team zullen het tegen elkaar opnemen in een race die nog spannender beloofd te worden dan de vorige." Blafte de stem van de presentator uit de luidsprekers naast het televisieapparaat, "en dat allemaal door de veranderingen die er dit jaar bijgekomen zijn. Vertel eens, Mevrouw Inia, wat er zoal vernieuwd is dit jaar." De grote struise reporter maakte plaats voor een klein vrouwtje, dat ondanks haar gestalte toch heel gezaghebbend leek."Wel, dit jaar moeten de deelnemers tussenstops maken op voorbepaalde planeten en daar helften van voorwerpen ophalen. Deze helften vinden hun wederhelft op de planeten in het Paralelle universum. Eens ze samengevoegd zijn, krijgen de deelnemers een tip. Deze tips leiden tot de naam van de planeet waarop de finish gelegen is. Andere jaren was deze naam gegeven, en moeste nze gewoon racen, maar dit jaar blijkt een hele belevenis te worden." De camera maakte weer plaats voor de verslaggever:"Zeker omdat het twee totaal nieuwe teams zijn die meedoen. Of u nu supportert voor de Red Dragons of de Dark Divines, 1 ding is zeker: minstens 2 maanden kijkplezier gegarandeerd op uw favoriete zender SpaceChannel 6 met elke avond nieuwe belevenissen in de ruimteschepen en vanaf dit jaar op de planeten in de uiterste regionen."
Het beeld verdween en maakte plaats voor een natuurdocumentatie over de voorplantingsmethodes van Grunts in de binnencirkel van de 5 zonnen regio.
Cic zat uit het raam van de pub te kijken. Als kapitein van The Red Dragon Racers zou hij alles op alles zetten om het andere team te verslaan. Maanden waren ze bezig geweest hun oude schip, the red dragon, op te lappen en klaar te maken voor de race. Als alles nu maar goed zou gaan. Hij verwachtte de leden van zijn team nu elk moment, want binnen de 2 Nanouren zouden ze verwacht worden op het startplatforum in de Televisiestudio's. De lijst met de planeten die ze moesten aandoen en de voorwerpen die ze daar moesten vinden zouden ze dan pas ontvangen, en het zou een uitputtende strijd worden naar de poort die de twee identieke universa van elkaar scheidde.
Hij bestelde nog een glas B.L. Elexir van de bar en keek hoe de 3 zonnen in de verte begonnen te vernaderen van kleur. Nog even en de 2de cyclus van de dag zou over zijn...
Een man in een zwarte mantel kwam binnen. Hij keek om zich heen en merkte na een paar seconden Cic op. De man ging op de stoel tegenover Cic zitten. Toen hij de kap van zijn mantel afdeed werd zijn spierwitte gezicht en haar zichtbaar. Over de rechter helft van zijn gezicht liepen zwarte, kronkelende lijnen die nog het meeste weghadden van tatoeages. "De Dragon is klaar voor de race, alles is ingeladen en opgeslagen." "Mooi zo, Ulix" zei Cic tegen Uliamox. "Ik haal nog even wat te drinken, ik ben zo terug." Ulix stond op en liep naar de bar, zijn lange haar zweefde door de lucht en raakte net niet de grond.
Ulix liep op de barman af. "Doet u mij maar een B.L. Elixer." "Dat jullie die rotzooi kunnen drinken, ik zou het voor geen goud proeven," was het antwoord. Een glimlach verscheen op Ulix's lange gezicht. "Het is niet voor elk ras weggelegd." De barman knipperde met zijn facet ogen. "Dat zal wel, naar mijn mening blijft het troep," zei hij toen hij een glas volschonk. "Dat is dan 0,45 Jego-Dakari's" Ulix trok zijn wenkbrouw op. "Krijgen we geen rondje van de sponsor?" "Vandaag niet meer, jullie kosten me al genoeg. Zorg nou maar dat jullie die prijs winnen." "Zet maar gewoon op de rekening." "Alsof je die ooit betaald." Ulix pakte het drankje en liep richting Cic.
Een lange vrouw, gehuld in een lange mantel, schoof bij het tafeltje aan.
'Cic, waarom is de rest er nog niet? Ik dacht dat ik al wat laat was.'
'Raadsvrouwe! Fijn dat je er bent.'
De vrouw schudde Cic en Ulix de hand.
'En, Dema, klaar om je tanden in de hints te zetten?'
Ze lachte haar witte tanden bloot. 'Helemaal, Ulix. En heb jij ervoor gezorgd dat het schip een beetje veilig is?'
Ze praatten wat bij, terwijl ze wachtten op de andere leden.
Alynn keek op haar horloge en zag dat ze erg laat was. Ze haastte zich snel naar de herberg, want ze haatte het om als laatste te zijn. Toen ze de deur open deed, zag ze dat ze lang niet als laatste binnen was. "Hee allemaal!" riep ze vrolijk, en struikelde naar binnen. Ze kon nog net voorkomen dat ze viel door zich vast te grijpen aan de deurknop, die ze ineens in haar handen hield. Snel mompelde ze haar excuses tegen de barman en legde de deurknop op de bar.
Cic keek de jonge vrouw verbaasd aan. Lynn kwam nooit zó vroeg. Meestal moest iedereen wel een tijdje op haar wachten, en nu was ze niet eens als laatste. Hij keek hoe ze haar groene jas uitdeed en nonchalant over een stoel gooide, en vroeg zich af hoelang haar gele shirt schoon zou blijven. Waarschijnlijk niet erg lang.
"Wel wel, Lynn, dat komen we ook niet vaak tegen, dat jij eens niet de laatste bent. Had je de wekker een paar uur eerder gezet? "
De rest van de groep lachte mee met Cic terwijl Lynn hem een donkere blik toewierp die even snel plaats maakte voor een glimlach.
"Neen, Joh! Voor de race kon ik toch niet te laat komen zeker."
Ondertussedn nog minder dan 1.5 Nanouur tot de start. Hopelijk kwamen de andere leden van het team nog opdagen, anders zou die prijs nog verder lijken dan hij nu al was.
"Wat voor voorwerpen denk je dat het zullen zijn?" Vroeg de techneut van het schip, de meester in het sleutelen, Uliamox, degene die samen met Cic het team had opgestart.
"Geen idee, volgens mij dingen die eigen zijn aan de planeet en die redelijk makkelijk te vinden zullen zijn. We zullen wel zien wat Dema van de hints maakt eh"
Hij nam nog een slok van zijn Elixer, elk moment verwachtend dat de deur open zou gaan en een lid van hun team zou binnenstormen.
Xyrxix kwam de bar binnen, een van zijn ogen draaide een rondje om de rest van het team te zoeken, terwijl zijn andere oog zich op de barman richtte. "Een B.L. Elixer" raspte hij. "Hey Xyrxix, hier" riep Lynn naar het reptielachtige wezen dat binnen kwam. De navigator nam zijn B.L. Elixer van de barman aan en spoedde zich naar de rest van het team. "Ben ik nog op tijd?" vroeg Xyrxix. terwijl hij plaats nam op een kruk bij de tafel waar de rest zat. "Ik moest nog alle sterrekaarten inladen op mijn pc", terwijl hij op het apparaatje tikte, dat aan zijn arm bevestigd was. "Ach beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen" riep Cic.
"Nou zeg, Cic, dat zeg je nooit als ik laat ben" merkte Alynn verontwaardigd op. "Ik heb er echt zin in, ik hoop alleen maar dat ik niet in slaap val onderweg, want ik heb..." ze gaapte overdreven, "...vannacht veel te kort geslapen. Mijn nieuwe slaapmagneet werkte niet goed, en ik moest nog zo vreselijk vroeg opstaan vanmorgen ook!" ze grinnikte even mee met de rest en ging toen ook wat drinken halen. "Kan iknog wat meenemen voor iemand?" riep Alynn over haar schouder.
Dema staarde een beetje voor zich uit.
'Alynn, doe mij maar wat Torfsap. Dat Elixer is niet goed voor mijn maag, en zo vlak voor de race wil ik dat niet risceren...'
Ze glimlachte flauwtjes naar de rest. 'Ik wil gewoon even geen risico's lopen. Ik zit al vol van de zenuwen...'
De rest knikte instemmend. Zenuwachtig was iedereen.
'Nog 1 nanouur en we moeten klaar zijn! Waar blijft de rest?' vroeg Cic nerveus. Dema legde een hand op zijn arm.
'Ze komen, rustig maar, niemand wil dit missen.'
Alynn haalde het drinken en ging weer bij de rest zitten, waarna ze over koetjes en kalfjes begon te praten met Dema. Meestal hielp dat wel om haar wat minder zenuwachtig te krijgen...
"Goeie God, waarover zijn jullie in hemelsnaam bezig?" Uitte Cic na een kwartier geluisterd te hebben naar het gesprek dat van jongens over racewagens nu aangekomen was bij het beluisteren van de nieuwe rockbands. "
"Goed. Nu gaan we even over de taken en ranks aan boord. De Televisieproducent heeft aangedrongen op militaire ranks aan boord om de situatie wat interessanter te maken, dus hier komt de volgorde. Ikzelf als Kapitein en aanvoerder van het team wordt bovenaan geplaatst. Dema als raadsvrouw en diplomatieke aanwezigheid komt hierna. Omitomo als wapenopzichter staat in voor onze veiligheid en is derde in rank. Xyrxix als navigator staat vierde in rank, gevolgd door Uliamox als Techneut van het schip. Lynn als Cargo-supervisor staat onderaan de lijst, naast Rjak, die haar zal helpen en zorgt voor de uitstippeling van de trektochten over de planeten die we moeten aandoen om op onze bestemming te komen.
"Tuulijk verwacht ik jullie niet je te veel aan deze ranks te houden, we zijn tenslotte allemaal vrienden." Alvorens verder te gaan richtte hij een knipoog naar Uliamox :" Ik zal side-navigator zijn naast Xyrxix, die de hoofdnavigator en syteem-operator wordt in de cockpit. Dema zal de praktische kant van de zaken regelen, zeggen willende eten, hygiëne, enzovoort, totdat ze als universeel geschoolde van pas zal komen bij het ontcijferen van de hints.Om zorgt dat we geen ongewenst bozoek krijgen in deep space en als dat toch zo is zorgt hij ervoor dat de wapens op en top werken, alsook het schild. HOop ik Knipoog. Uliamox Zal de motoren draaidende houden, hoop ik Lach , en de technische mankementjes aan boord oplossen. Lynn overziet de lading en maakt inventarissen op en helpt Ulix. Rjak zal Lynn en Ulix ook helpen en daarna zorgen voor de navigatie op de planeten. Alle taken duidelijk?"
"Alles duidelijk Cic" gaf Xyrxix als antwoord, "of moet ik, wij je nu kappie noemen." Hierbij gaf Xyrxix weer eens blijk dat ook reptielen gevoel voor humor konden hebben. Ondertussen had hij een schaal met gefrituurde krekeltongetjes aan laten rukken, het drinken van B.L. Elixer maakte hem altijd hongerig.
"Gatsie eet je die rommel nog steeds" riep Dema uit, toen Xirxix haar de schaal voor hield. "Ja, ik ben dol op Aards eten" glunderde Xyrxix. De anderen hadden hem er nooit van kunnen overtuigen dat dit soort gerechten juist voor de Buitenwerelders was verzonnen.
"Nou ik heb de kaarten van de hele bekende ruimte op de pc geladen, via via heb ik zelfs de staf kaarten van de Feline nog kunnen krijgen. Die beslaan ook nog een stuk ruimte wat nog niet door de mensen is verkend" raspte Xyrxix,"als we aan boord zijn zal ik de kaarten in het scheepsgeheugen uploaden. Wanneer worden we geacht te vertrekken?"
Toen Rjak de reclame zag op de tv schtok hij zich rot, hij was het helemaal vergeten. Snel pakte hij zijn hydrocycle en racte naar de afgesproken plek. Hijgend kwam hij in de pub aan...
'Sorry ik was het helemaal vergeten...' zei Rjak
'Als de één niet te laat is, is het de ander wel,' merkte Ulix op. 'Ik heb overigens nog een vraag. Wie gaat er over de wapensystemen? De Dragon verdedigd zichzelf niet tegen piraten, met of zonder nieuwe geschutskoepel.'
Een man komt vanuit een deur achter de bar lopen. Hij is volledig in het wit gekleed, geheel naar Dayronse maatstaven: Ordelijk. Hij loopt op de groep af. 'Hoor ik hier indirect iets over mijn positie? Ik heb zojuist de informatie over de wapensystemen van onze tegenstanders gekregen. Volgens mij kunnen we ze hebben.' Even schijnt de man na te denken. 'Ohja, mijn naam is Omitimo, maar jullie kunnen me ook gewoon Om noemen. Ja, ik ben de wapenmeester en ja, ik was hier al voor jullie allen, in mijn vrije tijd tap ik nog wel eens betaald uit het regenwatervaatje. Kan ik nog iemand wat inschenken?'
Weer staart de man enige tijd voor zich uit, alsof hij het gesprek van eerder kan lezen in de lucht voor hem. 'Overigens dacht ik dat de race 'de red dragon race' heette, niet het schip... Of vergis ik mij daarin?'
Dema keek geamuseerd naar de man die binnenkwam.
'Om, doe niet zo gek. Je weet toch wel dat het de Paralell Universe Race is? Nou ja, het is wel goed nieuws, dat van de wapens. Je hebt er dus wel vertrouwen in?'
De man deed zijn mond open, waarschijnlijk om een heel verhaal te gaan vertellen over het hoe en wat. Dema kon hem nog net onderbreken.
'Dat is mooi. En je hoeft het mij neit uit te leggen, ik snap het toch niet. Dat kun je beter bij Ulix proberen.'
Ze knipoogde naar hem en hij glimlachte flauwtjes.
"Gut eindelijk dagen jullie twee ook nog eens op, ik begon al te vrezen dat ik de hele tijd met dit zootje ongeregeld zou opgescheept zitten. " Lachte Cic en drukte de hand van de in het wit geklede man en knipoogde naar Rjak, de kleine, ietwat verlegen jonge man die pas recent bij het team was gekomen. "Speelde je geheugen je weer eens parten, kleintje?" Hij wreef door de blonde haren van het kleinste lid van het team, en draaide zich toen om, om zijn medewerkers in zich op te nemen. Een zweem van trots om het vreemde gezelschap trok door zijn keel en eventjes wist hij niet meer wat zeggen, een ongehoorde gebeurtenis voor hem die gelukkig genoeg maar heel af en toe voorkwam.
"Moet ik nu echt een speech geven of zullen we gewoon vertrekken?"
'Als je een speech geeft deel ik gratis oordopjes uit,' zei Ulix lachend. 'Laten we maar snel naar het platform gaan.'
'Nog even wachten jongens, ik moet nog 1 ding zeggen...' zei Rjak.
'En dat is?' vroeg Ulix
'We gaan winnen!' zei Rjak met een luide kreet en de andere volgden zijn voorbeeld.
En samen gingen ze onderweg naar het platform.
Gespannen wachtten de leden van het team in hun toegewezen wachtkamer totdat ze het stadium met het platforum zouden binnenlopen. Het enorme Stadium, waarin normaal de interzonale spelen werden georganiseerd, was voor de gelegenheid omgetoverd in een gigantische tv studio, waarin meer dan 500 camera's opgesteld stonden. De parrallel universe race was al sinds enkele jaren HET evenement van het jaar geworden, en werd gevolgd in ongeveer 15 melkwegstelsels van de bekende wereld. ongeveer 2 miljoen toeschouwers hadden miljarden lichtjaren gereisd, om vervolgens al hun spaargeld te geven om een kaartje te bemachtigen in het stadium voor de minstens 2 maand durende race, die zijn al die tijd uit het stadium zouden volgen. Het was waarlijk een enorm evenement, en de deelnemers begonnen nu toch wel echt zenuwachtig te worden. Zou hun haar wel goed in beeld komen? Wat als ze zouden struikelen over de gasleidingen die verspreid lagen over de gangen in het schip? Of in godshiername, had men camera's geïnstalleerd in de douches?
Om zat op een bank aan de rand van de wachtkamer, zijn pet over zijn ogen getrokken. Hij mompelde voor zich uit, waarschijnlijk iets over de wapensystemen van de tegenstanders. Vanonder zijn pet bestudeerde hij de andere leden van de groep. Enkele gedragen zich onrustig, andere zijn de rust en kalmte zelve.
Een man kwam de wachtruimte binnen. 'Is dit de groep van de Red Dragon?' vroeg hij. 'Dan moet u uw voertuig betreden en gereed voor vertrek zijn.'
Ulix stopte zijn kam weg in zijn jas. 'Daar gaan we dan...'
De groep volgde de man, die ondertussen uitlegde dat, als het schip in orde was bevonden en de voorraden waren aangevuld, de Red Dragon, mét bemanning in een verzegelde hangar ondergebracht zou worden. "Dit tot dat elk team gereed is en eveneens door de wedstrijd controle is gekomen" besloot de man.
Opeens hoorde Xyrxix een muziektoontje en de lucht voor de wedstrijdleider werd troebel. Blijkbaar kreeg hij een belangrijk bericht, in de vorm van een hologram. Xyrxix spitste zijn oren, figuurlijk gesproken dan, maar het bericht was niet te verstaan, blijkbaar ging het over een van de andere teams. Met een gemompeld excuus snelde de wedstrijdleider weg.
"Het schip ziet er weer tiptop uit Ulix" zei Cic tegen de werktuigkundige. "Ja" viel Alynn bij, "van de schade die we opgelopen hebben door de piraten bij Tharn is niks meer te zien." Ulix glunderde van trots. "O ja, Xyrx" riep Ulix, "Die extra navigatie module heb ik ook voor je geinstalleerd" Xyrxix klapperde even met zijn nekschubben van opwinding. De module waar hij het wel eens over had gehad met Ulix was state of the art militair spul waar op de zwarte markt moeilijk aan te komen was. Blijkbaar had Ulix toch onvermoede kennissen in dat circuit.
"Wel dat zou ons een lichte voorspong op de rest moeten geven" antwoorde Xyrxix, licht sissend van opwinding.
De groep ging vol goede moed richting de wedstrijd controle. "Die controle komen we wel door" riep Ulix. "Het schip is weer in uitstekende staat en de groep is goed getraind."
Wat de groep niet wist was dat er al een aanwezigheid aan boord was. Het probeerde zo weinig mogelijk geluid te maken en probeerde in de donkere hoekjes van het schip te blijven. Om zodoende niet te worden onderschept door de verschillende sensors die door de aanwezigheid al waren opgemerkt. Eén plek had de aanwezigheid al snel ontdenkt en dat was de voorraad met voedsel.
Ze kwamen in het stadion, Rjak was sprakeloos van deze horde mensen.
Rjak voelde een hand op zijn schouder van zijn aanvoeder. 'Maak je niet druk.' zei Cic
'Ik ben bang dat ik voor gek sta.' zei Rjak
'denk je dat jij belachelijk staat? Als er iets fout gaat kom ik met mijn domme rothoofd in beeld voor het hele heelal, zien wat dat geeft . Maak je niet druk joh, geniet ervan. Ulix doet dat blijkbaar al met volle teugen."
aan jou om te zeggen wat Ulix aan het doen is
'Maar ik weet niet of ik wel genoeg kwaliteiten heb om aan zo'n grote wedstrijd mee te doen. Ik heb alleen een goede conditie.'zei Rjak
'Kijk ik ben niet dom maar jullie zijn ook al allemaal veel ouder en kunnen beter onder druk handelen.'ging Rjak verder.
'Gut man, jij bent toch ook al volwassen, hoewel je de proef van mannelijkheid pas hebt doorstaan. Denk je echt dat ik iemand die zich geen 100% zou kunnne gevne mee zou latne gaan in mijn schip? "
'Ok, dankje Cic. Maar kan je wel een beetje voor me zorgen...ik vind het trouwens wel heel erg kick van je mij mee te nemen.'
"Wees gerust Rjak, iedereen zal wel voor jou zrogen. Ik heb met allen reeds maanden in de ruimte doorgebracht en ik zeg je: er ontstaat geen hechtere vriendschap dan die je krijgt als je in hongersnood 15 dagen in een schip vastzit onder doodsbedreiging omdat de romp op scheuren staat."
'Nou laten we maar aan boord gaan, en Cic nog een ding. Let's kick ass!'
Ulix genoot van het volle stadion. Hij sprong behendig op en neer en maakte allemaal acrobatische bewegingen. Hij lachte luid en zwaaide naar het publiek.
Ulix draaide zich om naar de groep. 'Kom op! Geniet ervan! Het sirieuze gedeelte komt dadelijk wel,' zei hij lachend.
'Wat jij wilt Ulix... Ik denk eigenlijk dat je, nuja... Voor paal staat.' riep Om de langharige toe. 'Maar wat maakt het uit! Je staat maar een paar keer in zo'n volgepakt stadion.' En daad bij woord voegend, vergezelt Omitimo Ulix, luid lachend en wild zwaaiend. 'Ik ben bang dat ik toch wel erg graag die eerste winnen wil...' vetrouwde Om Ulix toe. 'Dit gevoel mag voor mij blijven!'
Dema keek een beetje zenuwachtig naar de menigte. Maar al snel verdwenen de zenuwen en genoot ze van de aandacht. Ze lachte om Om, die nu een rare salto maakte, en zelfverzekerd stapte ze met de groep mee.
'Het gaat ons lukken, jongens!'
De eerste controle werd door artsen uitgevoerd, die hun lichaamsfuncties controleerden terwijl ze zweetten op een lopende band. Het was vermoeiend, maar iedereen slaagde.
Op weg naar de volgende controle praatten ze allemaal over de test, en wat de dokters gezegd hadden.
Een kleine hand glipte in één van de koelingsvaten en kwam weer te voorschijn met een verse appel. Achter het vat klonk het geluid van geknars, toen plotseling een blauwachtige gloed van achter het koelingsvat oplichte. Zachtje klonk er wat gemurmel. Zo plotseling als het was begonnen hield het ook weer op en van achter het koelingsvat rolde het klokhuis van de appel over de vloer. Een schaduw glipte van de koelingsvat met appels tussen twee andere vaten naar een donker hoekje van het schip en hield zich daar stilletjes verborgen.
Jasses, waarom word ik altijd met de rot klusjes opgezadeld zat de verborgen aanwezigheid in zichzelf te denken als het maar niet lang meer duurt voor dat die ellendelingen vertrekken, want zo zitten is ook niet erg comfortabel.
Zwetend na de tests, wilde Cic dat hij die zomer wat training had genomen in plaats van op vakantie te gaan naar de buitenringen. God, als er maar geen trektochten op die planeten zouden moeten gebeuren, want hoewel hij nog redelijk goed door de tests was gekomen, wist hij zeker dat hij morgen wakker zou worden aan boord van het ijskoude ruimteschip met pijn in elk hoekje van zijn lichaam.
De volgende test, zo werd hen verteld, zou van een heel ander kaliber zijn. Elk zou getest worden op hun vaardigheden in hun eigen discipline, zodat men er zeker van was dat er geen incapabele personene mee zouden gaan die het programma in gevaar konden brengen met hun geklungel. Voor iedereen stond er een volledig geschoold militair officier in de plaats, klaar om hun plaats in te nemen als ze niet door de test raakten. De maatschappij nam geen risico: met een programma van 20 miljoen Jego-Dakari's was het nie verstandig een persoon mee te laten gaan die zijn job niet kon!
Cic werd meegenomen naar een cockpit die er precies zo uitzag als die van hun schip, en moest aantonen hoe hij de bevelen zou geven en of hij als side-navigator zou functioneren. wat de rest aan het doen was, wist hij niet...
Ulix werd naar een kamer geleid. In de kamer stond een waar een 174MS Infussion Core in stond. 'Is dit geschiedenis les ofzo? Dit ding is praktisch antiek.' 'Ja ja,' zei de Officier die erbij stond. 'We moesten wat inkorten op de prijzen. Na, zou maar uit wat er mis is met 't ding en repareer hem.' Ulix liep op de Kern af en schoof een luik open. ' 't hele 'ding' is mis,' zei hij terwijl hij naar de systemen keek. 'Maar om hem aan de praat te krijgen zou ik dit doen.' Ulix pakte een soort van tang uit één van zijn binnenzakken en begon aan een paar koppelingen te sleutel. Na een paar minuten ontvalmde er een blauw licht uit de Kern.
'Zo goed?'
'Nope, er zit nog steeds een fout in.'
Ulix keek weer naar binnen. 'Sorry, dat is mijn fout.' Ulix draaide een knop aan.
'Ja, nu is hij goed.' De officier keek naar zijn horloge. '5:23, dat moet een record zijn. Ga maar zitten in de volgende kamer, daar kun je wachten op je teamgenoten.'
Nina zat te wachten. Haar was verteld dat het team een aantal test moest ondergaan en dat ze vervolgens hier in deze kamer weer bijeen kwamen om dan samen met haar verder te gaan. Ze streek haar rok recht en steek stopte een pluk haar achter haar oor en voelde even aan haar speciale id-badge die haar toegang tot de Red Dragon zou geven als afgevaardigde van van de organisatie. Mijn eerste echte klus. Als ik hem maar niet verpruts. Nina wist eigenlijk helemaal niet wat haar te wachten stond. Ze dacht even terug aan het bericht dat ze een gisteren had ontvangen.
'Hallo, Nina? We hebben een opdracht voor je. Ik denk dat je het wel leuk vindt.' 'Vertel.' 'Je kent de Parrallel Universe race?' 'Ja natuurlijk! Geweldige show.' 'Zou je er zelf met je neus bovenop willen zitten? Ze hebben bedacht dat ze op de deelnemende schepen iemand willen meesturen. En ze zoeken nog een afgevaardigde voor de Red Dragon.'
Natuurlijk was ze erop ingegaan. Na al die tijd studeren leek een tijdje er op uit haar best een leuke verandering. Ze zou het team moeten volgen terwijl ze hun opdrachten vervulde en verslag moeten doen. Dat klonk bijna als een betaalde vakantie, dus ze zou wel gek geweest zijn om nee te zeggen. Daarbij betaalde het behoorlijk goed. Ze had snel haar tassen vol gepropt met alles wat ze maar dacht nodig te gaan hebben en was vertrokken om op tijd te zijn. Ze moest een aantal conditie test doen. Voor Nina was dat meer een kwestie van conditie test overleven. Ze haalde het met de hakken over de sloot.
En nu zat ze te wachten op de teamleden. Lichtjes zenuwachtig en gespannen.
Dema werd een kamertje in geduwd waar maar 1 tafel met 1 stoel stond. Haar werd verteld dat ze moest plaats nemen op de stoel en dan het raadsel op het papier op tafel moest oplossen.
Op sommige plaatsen ben ik een ijskonijn en vertik ik weg te gaan. Op andere plaatsen vlieg ik juist snel weg. En dan is er nog mijn favoriet waar ik het meeste ben, daar ben ik geliefd.
Dema keek verstrooid naar de opdrachtgeven.
'Dit is een raadsel van niks! Het slaat nergens op!'
'Dus je kan het niet oplossen?'
'Dit is een makkie, water. Maar dit is-'
Ze werd onderbroken door de man. 'Goed, je bent geslaagd. Ik zal je terug leiden naar de rest.'
Dema stond op en volgde de man. Als dit het niveau was van de andere tips die ze zouden ontvangen, zou het een eitje worden.