Sterven. Hoe wil jij graag sterven.

[Jee]

Titel spreekt voor zich . Als je mocht kiezen, hoe zou jij dan sterven? Wegterend in een bejaarden centrum... of met een pilletje of gewoon van een brug? Natuurlijk, of door jezelf?

Ik weet wel dat ik niet als me oma wil sterven. Die zit nu al 8 jaar, halfverlamd, zonder te kunnen praten, wegverrotend in een verpleeghuis. Nee geef mij maar een pilletje.

Ik wil eigenlijk sterven als ik het genoeg vind, uitgeleefd. En dat ben ik nog lang niet.

[Fingolfin]

Ik vind dag als je alles in je leven berijkt hebt wat je je als doel gesteld hebt, je best mag sterven. Als je klaar bent met leven, moet je plaatsmaken voor de volgende. Het heeft volgens mij totaal geen zin om in een bejaarden centrum te gaan zitten.

[Dracul]

Ik ben ongeveer een jaar geleden erg ziek geweest en ik lag toen ook in het ziekenhuis, en dan tussen de bejaarden,die nog maar enige tijd te leven hadden en d.m.v. slangetjes etc. wordt dan het onvermijdelijke uitgesteld. Door die ervaringen ben ik heel anders gaan denken over euthenasie. Je ziet hoe zo'n persoon werkelijk wegkwijnt en de verpleeging kan er ook nix extra voor doen, omdat zij het heel erg druk hebben en ook maar hun dienst draaien.
Ik vindt dat je zelf mag beslissen over je eigen leven en dus ook mag beslissen over je eigen dood. Ik zou liever niet weken,maanden,jaren wegkwijnen en het onvermijdelijke uitstellen, maar zou liever plotseling (snel)sterven en hoe maakt dan niet uit.

[Mansh00n]

Ik zou ook niet lang weg willen kwijnen. Het zou me wel goed doen als ik van tevoren wist dat ik ging sterven. Dan weet ik zeker dat er niets meer is dat ik tegen andere mensen had willen zeggen wat daarna niet meer kan. Ik denk dat als je, zoals Fingolfin zei, alles in je leven berijkt hebt wat je je als doel gesteld hebt, je best mag sterven. Maar als ik zou sterven zou ik dat het liefst willen op een moment dat ik gelukkig ben, zonder zorgen. Maarja wie zal het zeggen. Ik heb geen idee wanneer ik zal sterven. Ik weet alleen dat ik er zelf geen eind aan ga maken zolang ik gelukkig ben en waarschijnlijk ook niet als het leven tegenzit. Maarja wie zal het zeggen als ik alleen nog maar in een bed kan liggen en door een slangetje gevoed wordt en door een ander beademd wordt en ik niets meer kan dan knipperen met mn ogen, dan hoeft het van mij ook niet meer.

[glamdring]

"ik vrees noch dood nog het eind, want geluk, daar staat geen grens op."

mij maakt het eigenlijk niet zoveel uit hoe of waaorm ik sterf, zelfs pijn schrikt me niet af, want na een tijd zal het toch gedaan zijn. Toch, zoals vorigen, zou ik eerst een paar doelen willen afwerken,of zoals proximo zei in the gladiator:

"in the end we're all dead men. It if for us to decide how we meet that end, in order that we are remembered as men."

ik wil iemand worden, die een verschil maakte in de wereld, die iets bijgedragen heeft tot de mensheid, dan zal ik gelukkig sterven, door van de brug te springen, platgespoten te worden of in een autocrash, maakt mij niet uit, zolang het maar geen bedje in het ziekenhuis is, want dan pak ik een spuit, en geef me een gezonde overdosis zuurstof.

[Milamber]

Ik wil geeneens denken over hoe en wanneer ik dood wil gaan, het leven is, vind ik, veels te leuk om je daar nu druk over te maken.
En als mijn tijd is gekomen, tja, dan merk ik het wel. Ik heb nog wel een paar doelen voor ogen zoals ten eerste mijn studie afmaken en een gelukkig gezin krijgen. En ik zou nog veel landen willen zien...want de wereld is veels te mooi om zo vroeg al afscheid te moeten nemen.

[Maankind]

Hmm..Hoe ik wil sterven?
Doodgeknuffeld worden
Nee, ik denk eigenlijk nooite echt na over de toekomst, aangezien ik nu leef en wil leven, maar ik wil niet steeds verder weg sukkelen, zodat ik op het eind meer in coma lig dan bij mijn bewustzijn ben. Ik heb zoiets van: "als ik iedereen of iemand tot last ben, mag ik gerust dood". Hoe maakt me niet uit, maar liefst gewoon thuis, of op een andere gezellige plaats.

[Dracul]

Als ik er ben, is de dood er niet. Als de dood er is, dan ben ik er niet meer. Dus je zal nooit de dood meemaken

[Daenerys]

Als ik er ben, is de dood er niet. Als de dood er is, dan ben ik er niet meer. Dus je zal nooit de dood meemaken

... jaja. Dta is je kop iin het zand steken. De dood is overal, want het is als de nacht en de dag. Er is juist geen leven, zonder dat de dood bestaat. Door dood leef jij juist. Jij eet toch ook neem ik aan? Of ben je zo strikt veganistisch dat je alleen water drinkt?

Maar ik sta aan Milamber's kant: ik wil nog helemaal niet nadenken over hoe ik wil sterven. Ik wil nadenken over hoe ik wil léven. En ik denk dat daaruit volgt dat ik zal sterven zoals ik verkies te leven.

<Dae is te filosofisch vanavond>

[Count Melwasul]

Moedig

[Melisande]

Ik zou graag thuis willen sterven met mijn familie om me heen en het liefst ook een hoop katten! Maar voorlopig wil ik nog niet gaan...nee ik wil nog zo graag reizen, een huisje kopen enne de ware vinden...dusuh voorlopig was ik niet van plan om naar wie-weet-waarheen te gaan.

[Dracul]

Jij eet toch ook neem ik aan?

Alleen warm, vers bloed uiteraard

[whitedragon]

Hmm... Als ik niet vanzelf al dood ga voor ik oud en ziek ben geworden, zou ik wel zelf een moment willen kiezen om te sterven, dus door een pil te nemen. Ik ga niet nu al bedenken hoe ziek of anderszins ongelukkig ik moet zijn voordat ik dat zou doen, dat beslis ik dan wel. En dan hoop ik dat ik de rust krijg om mezelf en mijn geliefden voor te bereiden op mijn dood, zodat niemand erdoor wordt overdonderd.

[neffalathiel]

Ik zou echt niet dood willen gaan zoals m'n oma dood is gegaan, als een kasplantje in een bejaardentehuis, niet eens meer in staat om d'r hoofd op te tillen om iets te drinken. Ik denk dat ik het liefst dood ga zoals ik ook geleefd heb. (maf dus ) nee serieus. Als ik 80 wordt en ik begin grandioos af te takelen, ga ik niet zitten en wachten, maar doe ik er wat aan. Pilletje ofzo, niet te pijnlijk. Of ik spring in de grand Canyon...

[Tynvyrr]

Phah, klinkt erg filosofisch allemaal, Daenerys en Milamber, maar nadenken over het leven? Laat me niet lachen, als je daar één keer per maand echt bij stilstaat is het al veel. Het is gewoon veel te vanzelfsprekend om er over na te denken.

Maar de dood, hm. Ik ben persoonlijk niet bang voor de dood, en dat meen ik, maar ik ben wel bang om te sterven. Niet voor de pijn, maar voor het hele aftakelingsproces. Om jezelf te zien verzwakken. (Ik spreek nu natuurlijk over de natuurlijke dood, waar iedereen spontaan aan denkt, en niet over een ongeluk bijvoorbeeld, of waarom niet het worden vermoord?)
Persoonlijk ben ik dan ook totaal geen voorstander van euthansie, en dat heeft niets te maken met conservativiteit of wat dan ook. Gewoon mijn gevoel voor moraal, dat mij zegt dat wij niet te veel moeten ingrijpen in de (ondoorgrondelijke) wegen van moeder natuur...