Dalphin - Ramosdos Wielas Kardon - MAFFIA

[glamdring]

Naam:Ramosdos Wielas Kardon
Roepnaam: Ram
Leeftijd 17
Beroep: Matroos
Voorwerpen: Stok, Dolk, Zwaard
Ras: 1/2weerwolf 1/2 mens
Achtergrond: Ram is geboren uit een weerwolf en verwekt door een mens. Door de weerwolven werd hij niet opgenomen en door de mensen is hij verstoten. Zijn ouders zijn vermoord door mensen uit zijn dorp. Zijn vader was Lucas Kardon en een rijk landheer. Hij heeft Ram zijn naam gegeven voordat hij stierf. Hij heeft 5 jaar in een weeshuis gewoond en heeft daar zichzelf leren vechten met een stok om te ontsnappen uit het weeshuis. Hij werd opgenomen door de maffia en die heeft hem leren vechten met een zwaard. Zijn dolk gebruikt hij alleen om mee te gooien. van andere wapens heeft Ram nog nooit gehoord. Ram is een goede zwemmer en kan zich aardig houden in een storm. Sluw is hij ook wel hij heeft alleen de pech dat hij geen gedult heeft. Hij is wel heel stil en gaat bijna met niemand om. Hij had een vriend, maar die is omgekomen in een storm. Hij heeft zich kunnen redden en zoekt nu naar een nieuwe werkgever. Stelen kan hij aardig doordat hij veel contact heeft met de maffia.

SPELLEIDER VAN DIENST IN DIT TOPIC: GLAMDRING



"Jij daar! Hou je klaar jongen! Het zal nu niet lang meer duren eer we gaan vertrekken!"

De scheepsmeester van de "Windspeler", het snelste schip van dit halfrond dat in het bezit was van een privé-ondernemer, begon zich ernstige zorgen te maken. Er was hem ongeveer een halfuur geleden bericht gestuurd dat hij het schip moest klaarmaken voor vertrek. Van hogerhand bevolen was dit schip zoiezo al constant in uiterste staat van paraatheid (één van de redenen waarom hij om half 3 's nachts nog wakker was om het bericht te ontvangen), maar toch moest er nog heel wat gedaan worden. Proviand was al ingeladen, wapens werden nog steeds binnengebracht, maar zijn passagiers waren nog niet aangekomen. Wanneer je één van de machtigste personen van de stad vervoerde, kon je maar beter klaar zijn, vond de scheepsmeester, en hij spoorde het groentje dat hij toegewezen had gekregen als persoonlijke matroos aan om de zeilen nog sneller klaar te maken...


(Jij bent dus een groentje! enjoy) => voor vragen mag je altijd een PM sturen.

[Dalphin]

Ram gromde in zichzelf:"Waarom moeten we midden in de nacht een schip klaar maken?"Niemand reageerde. Opeens voelde Ram een hand op zijn schouder. Hij keek om en keek de boots recht in z'n gezicht. "Hadden we wat te klagen?": vroeg de boots op een heel zacht en gemene toon. "Nee meneer?":zei Ram."Mooi zo, ga dan snel touw en een zeil uit het ruim halen en dicht het ruim af tegen water."Ram liep naar beneden. Opeens hoorde hij op het dek iets wat hij niet thuis kon brengen. Hij had goede oren, doordat hij deels weerwolf was. Hij luisterde nog eens. Ja er liep iemand op het schip met schoenen met harde zolen! De matrozen en de boots hadden touwschoenen. In iedergeval degene die ze konden betalen of die ze gestolen hadden. De scheepsmeester stond nog steeds op de kade, want dat kan Ram zien door een schutterspoort. Wie was de persoon die op het dek liep?

[glamdring]

Eigenlijkl is het niet de bedoeling dat je nieuwe personage creërt of belangrijke gebeurtenissen introduceert in de RPG. Dit kan ik echter redelijk bijpassen, dus gaan we gewoon door. Geen berisping, gewoon oppassen: dit is nog redelijk klein, maar dat je binnenkort geen oorlog gaat teweegbrengen

Daar was hij dan, staand op één of ander godvergeten schip, wachtend op de twee personen waar hij het meest ontzag voor had. De één de leider van de grootste misdaadorganisatie in de stad, de ander zijn vazal. De redenen voor de vlucht waren nog redelijk vaag aan boord van het schip. Het enige dat de eenoog wist was dat de ninja's iets zouden proberen vannacht en dat er vlug gehandeld moest worden. Het was heel goed mogelijk dat de stad morgen een oorlogszone zou zijn, geen goede plaats voor prominente personen. Zijn taken in de stad achtergelaten had hij zich begeven naar het schip, zich opgesloten in een scheepskajuit om wat bevelen uit te schrijven. Hij drukte een dik pakje perkament in deh anden van een loopjongen die naar werk zocht op de kade en draaide zich terug om naar de kajuit.

[Dalphin]

Er was dus iemand op het schip. Nu nog uitzoeken wie dat was. Hij pakte touw en een stuk zeil en liep naar boven. Hij liep naar het ruim dat dicht gemaakt moest worden en ging aan de slag. Snel was het werk gedaan en Ram liep naar de jongens die het zeil aan het vastmaken waren. Hij nam plaats en begon het touw te spannen met een paar anderen. "Psst, weet jij wie die man daar is?"fluisterde een matroos. "Nee, maar daar komen we we achter, ik denk dat hij het is die we nodig hebben om te vertrekken"gromde Ram zachtjes. De boots kwam aangelopen. "Jij jongen!"hij wees op Ram "opdonderen ga naar je kajuit en zorg dat al je spullen daar netjes liggen, ik kom zo inspecteren!"Wat was dit voor iets raars? Wat wou die boots nu weer. Nog nooit was er op een schip zoiets gedaan en de oudere matrozen spraken vluchtig met elkaar alsof er iets gevaarlijks was.

[glamdring]

Toen hij de andere nieuwelingen ook naar hun kajuit had gestuurd, onder het voorwendsel van een inspectie, richtte de bootsman zijn blik terug naar de wal. Er was een boodschapper gearriveerd die vertelde dat de heer en zijn vazal over een dikke 5 minuten zouden aankomen. Enkel degenen die zijn ware identiteit wisten mochten zijn gezicht aanschouwen, anders zouden ze worden gedood. Geheimhouding was heel belangrijk in het gevaarlijkle spel dat hij speelde in de stad.

Hoefgekletter op de kasseien zwol aan toen om de hoek een oude koets verscheen. Sneller dan men zou kunnen hebben gedacht reed deze de straat door en stopte toen abrupt voor de loopbrug. Een grote, bebaarde man stapte uit, in een lange zwarte jas. Snel en doelmatig liep hij de loopbrug over, gevolgd door 5 kleerkasten, zijn persoonlijke lijfwacht. Toen hij net aan boord was stopte een tweede koets, waarna er een indrukwekkend gezelschap aan boord kwam. Als laatste kwam een man, gehuld in een dikke mantel. lang wit haar hing over zijn schouders en zijn gezicht was bedekt door een leren lap, die vlak onder zijn ogen naar beneden hing tot onder zijn kin. Littekens staken boven zijn wenkbrauwen en verminkten zijn voorhoofd.

Even duidelijk maken: niet jij alleen maar alle nieuwelingen zijn naar hun kajuit gestuurd, omdat ze de baas van de maffia niet mogen zien

[Dalphin]

In de kajuit heersde een gelate spanning. Veel jonge matrozen spraken vluchtig met elkaar. Ram staarde wat voor zich uit. Hij had natuurlijk wel een vermoede. Bij zijn vroegere weeshuizen kwamen er ook wel eens mensen die je niet mocht zien. Alleen de oudere mochten kijken. Ram had natuurlijk ook wel eens stiekem gekeken en toen een glimp opgevangen van een stevige kerel met een flinke baard en er was nog iets zilvers geweest. Het waren geen sieraden maar volgens Ram was het een ander persoon. Hij had niet goed kunnen kijken want hij was al vrij snel betrapt en dat had hij geweten. De litekens stonden nog steeds op zijn rug. Ach wat het ook kon zijn, het was slecht en wat maakte het uit. Ram was niet vies van een beetje oplichten, bedrijgen en doden om je zin te krijgen. Hij hoopte ooit ook zoiets te kunnen gaan doen. Opeens klonk er een schreeuw achter in de kajuit: "WIE HEEFT MIJN BROOD GEPAKT!"Ram keek op en mompelde:"Damn dat word hommeles."De jonge man liep boos door de kajuit opeens zag hij Ram liggen en niet verontwaardig kijken. "Jij!":riep hij "jij hebt mijn brood gejat jij vuile!"Hij sprong op Ram af. Ram dook weg en greep naar zijn wapens en greep de stok. De jonge verstarde dit had hij niet gedacht. Opeens vloog er een rapier door de lucht en de jongen ving hem op. "Ha ha ha jochie nu ga je er aan." Ram glimlachte en zei:"Ooit tegen een wees gevochten?"De jongen luisterde niet en viel aan. Ram stapte opzei en gaf een niet al te harde tik tegen de jongen en die schoot door en botste met zijn hoofd tegen de scheeps wand. De jongen stond op en viel weer aan. Ram haalde 1 keer uit en de rapier vloog uit de handen van de jongen hij haalde nog een keer uit en de jongen zakte in. Opeens klonk er een harde stem:"WAT HEEFT DIT TE BETEKENEN!"Het was de boots.


Ben er weer

[glamdring]

Pas dagen later zouden ze de twee vechtersbazen uit de geïmproviseerde gevangenis laten. Foyadas had geoordeeld dat hij geen enkele kans wilde lopen om alsnog gepakt te worden door de huurmoordenaars van de Ninja Clan en had meteen opdracht gegeven uit te varen, desnoods zonder de twee relschoppers. Het argument dat de nieuweling het was geweest die het brood van de andere had gestolen maakte hoegenaamd geen indruk op de Boots, die in plaats van de jongens te kielhalen hen enkele dagen op water en brood liet zetten. Hoewel riskant om hen zo dicht bij de andere gevangene te zetten, die even later uit de koets gebracht was, en waarvan de boots zelf de identiteit niet wist of kon vermoeden, meende hij dat de jongens teveel pijn zouden hebben van de afranseling door de lijfwachten van Foyadas om hem op te merken...

[Dalphin]

Ram baalde flink. Hij mocht dan wel respect hebben gewonnen van de matrozen, maar op water en brood in dat vochtige hol, waar geen enkel echt recht stukje was waar je kon gaan liggen. Was niet bepaald een pretje. Er waren 2 mannen geweest die op zijn rug gesprongen waren. Hij had gelijk door gehad dat hij niet veel meer moest doen, mischien kwam hij er dan af met een lichtere straf, maar ja dit was ook geen pretje. In een hoekje zat de jongen met wie hij gevochten had. Hij keek boos en was totaal niet op zijn gemak. Ram hoorde ook nog iemand anders. Wie zou dat kunnen zijn? Voor zover hij wist zat er niemand anders in de cel. Ach wat kon het hem schelen. Hij merkte wel als er een derde persoon tegen hem ging praten. Ram voelde iets kriebelen in zijn buik. Wat was dat? Het was geen goed gevoel. Had het iets te maken met de derde persoon? Kon het een persoon zijn die magie gebruikte of was het de jongen met wie hij gevochten had. Hij wist wel dat hij hier weg moest en snel. Mischien door een wand heen breken, door even een weerwolf worden?


Ik weet even niet precies wat ik Ram precies moet laten doen mischien weet jij wat

[glamdring]

Het was nog niet verloren. Hoewel ze hem hadden gevangen genomen, opgesloten hadden in dit rattenhol en hem blijkbaar van plan waren mee te nemen op hun vlucht naar de eilanden voor de kust van Aeron, voelde hij nu een streepje hoop. De kier die het uitstraalde zat tegenover hem. Een jonge jongen, hij schatte hem een jaar of 16, half ineengeslagen door dezelfde lijfwachten die ook hemzelf onder handen hadden genomen. Hij tastte naar hem met zijn magie, en het was zoals hij vermoedde: deze jongen was niet geheel en al mens. Leuk leuk, want met die mokkende idioot in het andere hoekje kon hij zoiezo niets aanvangen: Kruisingen van magische wezens met het menselijke ras gaven altijd uitzonderlijk speciale resultaten. Hij was eens benieuwd wat deze voor hem in petto had.

Hij bewoog zijn arm uit de schaduw, totdat er een hand te zien was, met enorm lange vingers, met daarop lange, onverzorgde nagels. De hand was vel over been, alsof de bezitter al jaren niet meer had gegeten en al zijn onderhuids weefsel was opgebruikt, zodat nu alleen de huid nog overbleef, en wat botten daaronder. Toch klonk zijn stem met duidelijke kracht: "Maak die ander af, als je wil blijven leven op dit boottochtje."

[Dalphin]

Ram keek bedenkelijk, moest hij luisteren? Wat wou die vreemdeling en die hand. Die vent daar in de hoek was makkelijker aan te vallen. Ach eigenlijk... De hand bewoog en de stem zei: Maak hem af. De jongen in de hoek had het bijna begeven. Ram bedacht zich nog even hij zette zich schrap, langzaam begon hij te veranderen. Zijn mond werd iets puntiger en zijn tanden groter en scherper. De vreemdeling keek tevreden uit zijn hoek. Ram, die niet helemaal in een weerwolf veranderde, zette af. Met een sprong was hij bij de jongen. De jonge wou schreeuwen, maar er kwam geen geluid uit zijn mond. Ram zag in een waas hoe de jongen sorry probeerde te zeggen. 1 keer haalde Ram uit de jonge zakte in. De vreemdeling riep Ram, stop maar hij is er geweest. Ram wou niet stoppen, maar de stem van de vreemdeling was sterk. Ram stapte terug en veranderde weer in een volledig mens. Hij voelde zich opeens veel lekkerder. De vreemdeling zat nog steeds in het hoekje. Er flitste allerlei dingen door Ram zijn hoofd. Wat moest hij doen hij wou er uit en wie was die vreemdeling?

[glamdring]

Ik had graag gehad dat je zou proberen iets meer met leestekens en interpunctie te typen, zo is het ook leuker voor mij om jouw stukje te lezen.

Deze eerste opdracht was een succes geweest. De jongen zou kunnen gekneed worden op eender welke manier die hij zou willen, aan zijn stem had immes nog nooit iemand kunnen weerstaan.

De maffiabonzen zouden boeten voor hetgeen ze hem hadden aangedaan, en daar zou deze jongeman hem bij helpen. Hij was verbaasd geweest dat het een weerwolf was geworden, aangezien zijn ras, de nachtkruipers, meestal niet zoveel ophadden met het weerwolvenras. Toch leek er nu al een sterke band te zijn tussen de twee.

"Het is tijd," Sprak hij meteen nadat de jongen was veranderd naar zijn menselijke gedaante, "het is tijd om ervoor te zorgen dat we hieruit komen."

Langzaam richtte hij zich op, tot een lengte die de jongen makkelijk tweemaal overtrof, zodat hij vanaf zijn middel moest bukken om in het krappe vertrek te kunnen rechtstaan.

"Ik ben vanaf nu af aan jouw meester, jij mijn slaaf. Je doet wat ik zeg, zonder enige vorm van tegenspraak. Alleen dan kan je overleven en ontsnappen aan mijn verschrikkelijke wraak die mijn vijanden weldra zal treffen. Zorg er nu voor dat we hieruit komen!"

[Dalphin]

Ik zal opletten op de leestekens

Ram keek bedenkelijk om zich heen:"Hoe kon hij ontsnappen? En wat gebeurde daarna? Was dit wel een persoon waar hij mee samen wilde werken?" En dan die laatste woorden:"Ik ben je meester en jij mijn slaaf."Ofsowiets. Ach ja hij zou wel zien of hij ver zou komen eerst een ontsnappingsweg zien te vinden. Natuurlijk kregen ze te eten en konden ze dan een aanval wagen en ontsnappen, maar Ram wist niet of er veel lawaai gemaakt moest worden of dat het juist een rustige ontsnapping moest worden. Ram keek naar de man die hem de opdracht had gegeven de jongen te doden. Hij deed zijn mond open, maar de man begon al eerder te spreken voordat de vraag gesteld was:"Ram je weet wat je moet doen."Opeens kwam er een bewaker binnen, niet een bewaker zoals je normaal ziet maar iemand die was omgeven met een speciaal soort kracht. Het leek wel magie! Ram snapte het al snel. Ze wouden geen enkel risico lopen dat zijn cel genoot de bewaker betoverde, maar mischien dat de magie die gebruikt was alleen er voor was om andere magie buiten te houden? Ram sprong tegen de muur, zette zich af en schoot met zijn volle gewicht tegen de bewaker aan. De bewaker sloeg achterover. Ram draaide zich om en ving de bewaker op. Geen enkel geluid was gehoord door de rest. De man keek tevreden. Ram zetten een stap opzij en zei:"Na u meester"en boog. De man lachde eventjes en liep daarna de deur uit.

Ik hoop dat ik het goed gedaan heb en een beetje goed de leestekens heb gebruikt(al ben ik daar niet echt goed in:P

[glamdring]

"Dit gaat beter dan ik ooit had kunnen verwachten. De jongen heeft de snelheid en de reflexen van één van zijn soortgenoten van 5 jaar ouder".

En zelfs de krachtige beschermende magie, die van mijn krachten de miezerigste wapens zou hebben gemaakt, schrikte hem niet af. Kwam dit door onwetendheid, geluk of was hij getraind in het herkennen (en misschien zelfs gebruiken) van magie, dat wist hij niet. Voorlopig was het enkel belangrijk dat ze wisten dat er een mede-magiër aan boord was, en dat deze wist dat er niet met de nachtkruiper gespot moest worden. Perradarn verwachtte dus nog wel wat moeilijkheden onderweg, maar hij wist zeker dat het hem zou lukken te ontsnappen met deze nieuwe aanwinst.

Zo kwam het dat toen hij op de gang een tweede weerwolf zag, hij in het geheel niet verbaasd was.
Eens zien hoe deze jongeling dit gaat aanpakken.

[Dalphin]

Ram schrok. Hij voelde iets naderen. Iets wat hij niet kon of wou bevatten. Hij zetten een stap... kromde zijn rug... zette nog een stap... voelde een grom opkomen. Hij rook hem, maar wie was hij. En nu hij beter rook was het wel een hij. Hij wist in ieder geval wel dat het een weerwolf was die hem waarschijnlijk ook had geroken. De weerwolf kwam uit het duister aangesprongen. Zomaar uit het niets. Ram dacht geen moment na en dook naar lingsvoor om zo zijn aanval te ontkomen. De aanvaller bleek al snel Ram door te hebben en zette gelijk af nadat hij de grond had geraakt. Ram was even verbaast en dat werd hem bijna fataal. Hij dook nu naar rechts maar kreeg een flinke knauw over zijn neus. Ram voelde een grom opkomen maar onderdrukte deze en viel aan. Twee grote gedaantes stonden daar beneden deks. Op hun achterpoten en elkaar slagen toebrengen in een stilte die niet te geloven was als je keek. Perradarn keek tevreden toe tot opeens Ram uithaalde naar de andere weerwolf en deze op de grond werd gewerkt. Een harde dreun die wel eens opgevangen kon zijn door iemand boven. Ram zag onder zich een bebloede weerwolf liggen die langzaam terug veranderde. Het was een jonge vrouw. Maar er was zo te zien geen redden aan. In iedergeval Ram kon niks doen.

Ik ben er weer school loopt eindelijk sta nu goed in het systeem enzo dus we kunnen weer door gaan

[glamdring]

Blijkbaar had hij dus geen magie kunnen herkennen. De andere weerwolf was natuurlijk een illusie geweest, een bezwering van de andere magiër die de diepste gevoelens van de ander zichtbaar maakte.

Meestal had zoiets als effect dat de persoon zo geschokt zou zijn om eindelijk zijn wens voldaan te zien dat hij volledig emotioneel ineenstortte. Het verlangen naar een vrouwelijke soortgenote was blijkbaar niet voldoende geweest om zijn nieuwe meester ongehoorzaam te worden en hij had haar gedood, net zoals hem opgedragen was.

De nachtkruiper wist nu zeker dat de tovenaar aan boord geen kans maakte tegen de weerwolf.
Zo kwam het dat hij de opdracht gaf om alle kajuiten aan boord te doorzoeken,..

__________________________

De tovenaar sprong bijna uit zijn vel van schrik toen de deur van zijn kajuit openvloog. Zowel angstig als verbaasd over het feit dat zijn bezwering geen effect had gehad (en dus dat de nachtkruiper veel machtiger scheen te zijn dan hij had gedacht) kroop hij achteruit, wetende dat zijn laatste uur geslagen had...